بیانات کامل رهبر معظم انقلاب در دیدار دستاندرکاران برگزاری انتخابات
15 اسفند 1395 توسط مدرسه علمیه فاطمه الزهراء علیها السلام اهر
بسماللّهالرّحمنالرّحيم
خوشامد عرض ميكنم به همهي برادران و خواهران عزيز؛ امانتداران امانت بزرگ و ارزشمند ملي و اسلامي. هر كدام كه در هر بخشي از اين مجموعهي بزرگ قرار داريد، به نوبهي خود، كار مهم، اساسي، مؤثر، باارزش و انشاءاللّه ماندگاري را بر عهده خواهيد داشت و عمل خواهيد كرد؛ چه شوراي محترم نگهبان و مجموعهي نظارتي مرتبط با اين شورا، چه وزارت محترم كشور و مجموعههاي مردمي و دولتي عظيمي كه وابستهي به اين تشكيلات هستند، چه مسئولان حفظ فضاي امن و سالم انتخاباتي؛ مثل نيروي انتظامي و ديگران.
قبل از شروع عرايض كوتاهي كه در اين زمينه خواهم داشت، لازم است اشارهاي بكنم به يك حادثهي تلخي كه اين روزها اتفاق افتاد؛ كه هم خود حادثه تلخ بود، هم حاكي از دستهاي پشت پردهي زيادي بود؛ و آن، حادثهي تخريب قبر صحابي جليلالقدر، حجربنعدي (رضوانالله تعالي عليه و سلامالله عليه) و اهانت به پيكر اين بزرگوار بود. از جهاتي اين قضيه تلخ است: خود اهانت به يك صحابي كه از بزرگان اصحاب پيغمبر است و از حوارئين اميرالمؤمنين (عليهالصّلاه والسّلام) است و شهيد در راه خدا است، قبر او را بعد از هزار و چهار صد سال بشكافند، جسد مطهر او را بيرون بياورند و مورد اهانت قرار دهند، يك حادثهي بسيار تلخ و غمانگيزي است. در كنار اين، تلخي ديگري كه وجود دارد، اين است كه در ميان مجموعهي مسلمانان و امت اسلامي كساني پيدا شوند كه با افكار پليد و متحجر و عقبمانده و خرافي خود، تجليل از بزرگان و برجستگان و چهرههاي نوراني صدر اسلام را شرك بدانند، كفر بدانند؛ واقعاً اين مصيبتي است. اينها همان كساني هستند كه گذشتگانشان قبور ائمه (عليهمالسّلام) را در بقيع ويران كردند. آن روز كه در دنياي اسلام، از شبهقارهي هند گرفته تا آفريقا، عليه اينها قيام كردند، اگر اينها جرأت ميكردند، قبر مطهر پيغمبر را هم ويران ميكردند، با خاك يكسان ميكردند. ببينيد چه فكر باطلي، چه روحيهي پليدي، چه انسانهاي بدانديشي، احترام به بزرگان را اينجوري بخواهند نقض كنند و هتك كنند و اين را جزو وظائف ديني بشمرند! در آن وقتي كه اينها بقيع را ويران كردند، اين را بدانيد؛ سرتاسر دنياي اسلام عليه اينها اعتراض كرد. عرض كردم؛ از شرق جغرافياي اسلام - از هند - تا غرب جغرافياي اسلام، عليه اينها بسيج شدند.
اينها به عنوان اينكه اين كارها پرستش است، اين اقدامهاي خبيث را ميكنند! رفتن سر قبر يك انساني و طلب رحمت كردن براي او از خداي متعال، و طلب رحمت كردن براي خود در آن فضاي معنوي و روحاني، شرك است؟ شرك اين است كه انسان بشود ابزار دست سياستهاي اينتليجنس انگليس و سي.آي.اي آمريكا و با اين اعمال، دل مسلمانان را غمدار كند، آزرده كند. اينها اطاعت و عبوديت و خاكساري در مقابل طواغيت زنده را شرك نميدانند، احترام به بزرگان را شرك ميدانند! خود اين، يك مصيبتي است. جريان تكفيريِ خبيث كه امروز در دنياي اسلام به بركت برخي از منابع مادي، متأسفانه پول و امكانات هم در اختيار دارند، يكي از مصائب اسلام است.
بحمداللّه شيعيان در هر نقطهاي كه بودند - چه در اينجا، چه در عراق، چه در پاكستان، چه در هر نقطه از نقاطي كه شيعيان با قضيهي اين چند روز مواجه شدند - نشان دادند كه داراي رشد فكرياند. دشمن ميخواهد با اين كار، آتش نزاعهاي شيعه و سني را تقويت كند؛ ليكن جامعهي بزرگ شيعي، خانوادهي بزرگ پيروان اهلبيت نشان دادند كه فريب اين بازي را نميخورند. برادران اهل سنت هم در بسياري از نقاط اين كار را محكوم كردند؛ آنها هم آگاهي و بينش خود را نشان دادند. اين بايد ادامه پيدا كند. اين از آن قضايائي نيست كه دو روز، سه روز، پنج روز، يك هفته، يك سر و صدائي در دنيا درست كند، بعد رها شود. اينها اگر چنانچه به وسيلهي مسلمانها به طور كامل محكوم نشوند و بزرگان علمي و بزرگان روشنفكري و بزرگان سياسي وظيفهي خودشان را در مقابل اينها انجام ندهند، اين فتنهها به اينجاها منحصر نميماند؛ بلائي به جان جامعهي اسلامي ميافتد و روزبهروز اين آتش توسعه پيدا ميكند. بايد جلوي اين فتنهها را بگيرند؛ چه از طرق سياسي، چه از طرق فتواهاي ديني، چه از طرق مقالههاي روشنگرِ نويسندگان و روشنفكران و نخبگان فكري و سياسي در دنيا. توجه شود به اين كه در اين كارها دستهاي پنهان دشمن نشانههاي خودش را دارد نمايان ميكند؛ اين چيزي نيست كه انسان بتواند اين را نديده بگيرد. آنهائي كه براي تخريب يك اثر باستاني در دنيا عزا ميگيرند و هياهو ميكنند، در مقابل اين پديده سكوت كردهاند؛ چه سازمانهاي بينالمللي، چه شخصيتهاي بينالمللي، چه سياسيوني كه از اين كوردلها دارند حمايت ميكنند؛ اين نشان دهندهي اين است كه در قضيه داخلند؛ اين قضيه، دستها را نشان ميدهد.
اين را بدانيد: “انّ ربّك لبالمرصاد".(1) خداي متعال ميفرمايد: “انّهم يكيدون كيدا. و اكيد كيدا"؛(2) آنها مكر ميورزند، اما مكر الهي بر مكر آنها قطعاً غالب خواهد شد و اين جرياني را كه ميخواهد در راه اتحاد امت اسلامي و پيشرفت امت اسلامي سنگاندازي كند، متوقف خواهد كرد.
مسئلهي انتخابات در طول اين سي و چهار سال براي كشور يك مسئلهي تعيين كننده و تجديد حيات دهنده براي مجموعهي حركت كشور ما بوده است. در طول اين سالها، اين سي و چند انتخاباتي كه برگزار شده و مردم در پاي صندوقهاي رأي حاضر شدهاند، هر باري يك مجموعهي بلائي را از كشور دفع كرده است و هر باري توانسته است يك قوّت جديدي، روح جديدي، در كالبد كشور و ملت و انقلاب بدمد؛ اين دفعه هم از جهاتي، از پارهاي از انتخابات گذشته مهمتر است؛ كه حالا يك جهت -همانطور كه اشاره كردند - اين است كه انتخابات رياست جمهوري و انتخابات شوراها، و در بعضي جاها انتخابات مياندورهايِ بعضي از انتخاباتهاي ديگر، با هم مجتمع شده است.
انتخابات رياست جمهوري بسيار مهم است، انتخابات شوراها بسيار مهم است. توجه شود كه توجه به انتخابات رياست جمهوري نتواند اهميت انتخابات شوراها را از چشم مسئولين، از چشم مردم، از چشم نخبگان، دور بدارد. اين كه ما از سطح روستا و شهر تا سطح كشور، كارها را، تصميمها را، در نهايت به دست مردم ميسپريم، خيلي حادثهي مهمي است. شوراها مظهر يك چنين چيزي است. دستگاه رياست جمهوري هم كه اهميتش معلوم است. قانون اساسي و قوانين جاري كشور، اين همه فعاليت و تلاش و امكانات و بودجه و راههاي پيمودن به سمت آرمانها را در مقابل دستگاه دولتي و رئيسجمهور قرار داده است؛ بنابراين فوقالعاده مهم است.
برگزاري انتخابات در كشور، از افتخارات جمهوري اسلامي است. آن روزي كه در اين كشور صحبت انتخابات شد، از اول مشروطه تا زمان جمهوري اسلامي - قبل از آن كه اين حرفها معنا نداشت - حقيقتاً به معناي واقعي كلمه، يك انتخابات سراسريِ عموميِ پرشورِ واقعي اتفاق نيفتاده بود. حتّي در دوران نهضت ملي هم اگرچه يك انتخابات واقعي بود، اما در حد شأن ملت ايران نبود، كه مردم از ابعاد و اعماق روستاها بيايند پاي صندوقهاي رأي، خودشان بشناسند، خودشان بدانند، خودشان رأي بدهند؛ اين اتفاق فقط در جمهوري اسلامي افتاد و امام بزرگوار ما مبتكر و طراح و مهندس اين بنا بود. ايشان از همان اول كار اصرار كرد كه بايد همهپرسي براي تعيين نظام حكومتي در جمهوري اسلامي هرچه سريعتر انجام بگيرد.
در انقلابهاي دنيا اين كارها بعد از سه سال، چهار سال، پنج سال، گاهي هم بيشتر، اتفاق ميافتد؛ اما در جمهوري اسلامي، كمتر از پنجاه روز بعد از پيروزي انقلاب، همهپرسي سراسري انجام گرفت و آن جمعيت كثير و عظيم و آن نسبت بالا، آمدند پاي صندوقهاي رأي و رأي دادند. اين كه به چه رأي دادند، مسئلهي دوم است؛ مسئلهي اول اين است كه مردم با همهي وجود خود نشان دادند كه در صحنه حاضرند و براي اقدام و براي تصميمگيري و براي تعيين خطمشيِ آينده آمادهاند. اين از آنجا خشت اوّلش گذاشته شد، پايهگذاري شد و بعد هم ادامه پيدا كرد.
اوائل انقلاب كه هنوز قانون اساسي فراهم نشده بود، آماده نشده بود و لازم بود مجلس خبرگان تشكيل شود، چند ماه بيشتر نگذشته بود كه امام شوراي انقلاب را احضار كردند قم. ما رفتيم. امام آنچنان تند و تلخ برخورد كردند: چرا اقدام نميكنيد براي تشكيل مجلسي كه بتواند قانون اساسي را تنظيم كند؟ ديرش ميشد امام. اين، طبيعت جمهوري اسلامي است؛ اين طبيعت در جمهوري اسلامي بحمداللّه باقي مانده است. خيليها خواستند انتخابات را كمرنگ كنند، از وقت مقرر عقب بيندازند، حضور مردم را در آن كمرنگ و بيرونق كنند - براي اين كار، انگيزه داشتند - اما نتوانستند؛ تا امروز نتوانستند، بعد از اين هم به توفيق الهي نخواهند توانست. آنها چرا انگيزه دارند انتخابات را كمرنگ كنند؟ چون دشمن ميداند كه قوام جمهوري اسلامي، متكي به رأي و حضور مردم است. در جمهوري اسلامي اگر مردم در صحنه نباشند، جمهوري اسلامي چيزي نيست. جمهوري اسلامي كه چهارتا مسئول از قبيل بنده نيستند؛ جمهوري اسلامي يعني حضور همگاني ملت ايران و حركت عمومي به سمت آرمانها و آرزوهاي بزرگ و عملي؛ اين معناي جمهوري اسلامي است.
اتكاء جمهوري اسلامي و اقتدار جمهوري اسلامي به دلهاي مردم است، به عواطف و احساسات مردم است، به خرد و انديشه و بصيرت مردم است. اگر در طول سي و چند سال، با اين همه تلاش نتوانستند جمهوري اسلامي را متزلزل كنند، به خاطر اين است؛ والّا اين دنياي مادي، اين دنياي مستكبر، اين قدرتهاي ظالم و بيرحم و خبيث، مگر ممكن بود بگذارد يك نظامي با اين داعيههائي كه نظام جمهوري اسلامي دارد، زنده بماند؟ ميبينيد با كشورهائي كه نهضتي در آنها به نام اسلام راه افتاده، چه ميكنند؛ زير فشار ميگذارند، خواستههاي خودشان را بهزور بر آنها تحميل ميكنند، آنها را وادار ميكنند. در جمهوري اسلامي اين كارها نشد؛ نتوانستند. دشمن ميخواهد خواستههاي خود را بر جمهوري اسلامي تحميل كند، جمهوري اسلامي را سربهفرمان خود قرار دهد؛ و اين در صورتي ميتواند اتفاق بيفتد كه جمهوري اسلامي ضعيف باشد. با حضور مردم، جمهوري اسلامي قوّت ميگيرد؛ نميخواهند اين اقتدار باشد؛ لذا در همهي انتخاباتهاي ما، در طول اين سالها، قبل از هنگام انتخابات، تبليغات دشمن عليه انتخابات شروع شده؛ يعني قبل از آنكه مسئولين ما و رسانههاي ما و مطبوعات ما شروع كنند براي انتخابات كار كردن، دشمن طراحي كرده است و شروع كرده است؛ اين دفعه هم همين جور است.
ما اطلاع داريم كه اين دفعه هم رسانههاي رسمي و شناخته شدهي دشمن - كه هر وقت توانستند، عليه جمهوري اسلامي كار كردند - از مدتي پيش دارند طراحي ميكنند، برنامهريزي ميكنند، برنامهسازي ميكنند، براي اينكه دل مردم را نسبت به انتخابات سرد كنند؛ شروع هم كردهاند، منتها برنامهريزيشان خيلي وسيعتر از اين حرفها است؛ ميخواهند مردم پاي صندوق نيايند؛ ميخواهند مردم در ادارهي كشور و مديريت كشور سهيم نشوند؛ ميخواهند مردم در صحنه نباشند؛ لذا تلاش ميكنند. اگر حضور مردم نباشد، آنها براحتي ميتوانند تهاجم خودشان را چندين برابر كنند. حضور مردم است كه به نظام اسلامي و به كشور عزيز ما مصونيت ميبخشد. حضور مردم است كه عوامل قدرت و قوّت را در درون ما تقويت ميكند: علم ما پيشرفت ميكند، بصيرت ما پيشرفت ميكند، سازوكارهاي مديريت ما پيشرفت ميكند - همچنان كه در طول اين سالها پيشرفت كرده است - اين به خاطر حضور مردم است، به خاطر انگيزههاي مردم است؛ ميخواهند اين انگيزهها نباشد، لذا سعي ميكنند انتخابات را بيرونق كنند.
من عرض بكنم؛ آنچه كه انسان از فضل الهي سراغ دارد، از همت اين مردم عزيز سراغ دارد، انشاءاللّه به توفيق الهي، باذناللّه، اين انتخاباتي كه در پيش است، يكي از بهترين و پرشورترين انتخاباتهاي ما خواهد بود. البته دشمن تلاش ميكند زحمت مردم را باطل كند - همچنان كه در سال 88 كردند - اين هم يكي از كارهاي دشمنان بود؛ كساني را وادار كردند كه برخلاف قانون، توقعاتي بكنند و بر اساس آن توقعات، سعي كنند مردم را در مقابل نظام قرار دهند؛ كه البته به توفيق الهي موفق نشدند.
راه اساسي براي اينكه مشكلات انتخاباتي پيش نيايد، التزام به قانون است؛ اين را من عرض بكنم. آحاد مردم در هر جاي كشور كه هستند؛ در شهر، در روستا، در مركز، در كلانشهرها و در همه جا، بايد به دنبال اين باشند كه هر كسي حرفي ميزند، براساس قانون باشد؛ هر كسي توقعي دارد، بر اساس قانون باشد. آنهائي كه آن سال آن خسارت را به كشور و به ملت وارد كردند و براي كشور هزينه درست كردند، اگر تسليم قانون بودند، اينجوري نميشد. قانون معيّن كرده است كه اگر كسي اعتراضي دارد، بيايد. آن سال گفته شد؛ حتّي ما از شوراي محترم نگهبان خواهش كرديم، آن زمان را تمديد هم كردند كه آراء بازشماري شود؛ گفتيم هر تعداد معقولي و هر صندوقي كه بخواهند بازشماري شود، بازشماري شود؛ خب، زير بار نرفتند! كارشان منطقي نبود، معقول نبود؛ براي كشور هزينه درست كردند. خب، كشور بر اين مسائل فائق ميآيد. نظام جمهوري اسلامي قوي است. اين خرابكاريها و انگشت توي چشم كردنها و اين مزاحمتها و آزارها، جمهوري اسلامي را كه از پا نمياندازد. جمهوري اسلامي در طول اين سالها با انواع سياستها و سياستمدارانِ مختلف روبهرو بوده است؛ اما با وجود همهي معارضهها، همهي زاويهها - كه احياناً وجود داشته است - جمهوري اسلامي پيش رفته؛ بعد از اين هم همين جور خواهد بود. جمهوري اسلامي كه با اين حرفها از پا در نميآيد، منتها براي كشور هزينه درست ميشود. راه هزينه درست نشدن، التزام به قانون است. اين توصيهي من به شما مسئولان محترم انتخابات هم هست: قانون را معيار قرار دهيد. در آيهي كريمهي قرآن كه تلاوت كردند، به اداي امانت اشاره شد - “انّالله يأمركم ان تؤدّوا الامانات الي اهلها"(3) - اداي امانت به همين است كه طبق مرّ قانون عمل شود؛ هم در مرحلهي تشخيص صلاحيتها - چه در مورد رياست جمهوري، چه در مورد شوراها، و در موارد ديگري كه در پيش است - هم در مرحلهي قرائت آراء، هم در مرحلهي حفظ آراء و صندوقها. بايد مرّ قانون رعايت شود و نهايت امانتداري انجام بگيرد؛ كه بحمداللّه تا حالا هم همين جور بوده است.
بديهي است در هر انتخاباتي، يك عدهاي به نتيجهي مطلوبِ خودشان نميرسند - من نميخواهم اسمش را بگذارم بازندهي انتخابات؛ نبايد تعبير برنده و بازنده و اين واژهها و اصطلاحات غربيِ مادي را به كار برد؛ اگر براي خدا و براي انجام تكليف وارد ميشويم، برد و باخت وجود ندارد - خب، اينها اعتراض دارند. انسان پيش قاضي هم كه ميرود، همين جور است. قضاوتي در يك دادگاهي وجود دارد؛ آن طرفي كه در اين قضاوت به مقصود خود رسيده، خوشحال است، آن طرف ديگر ناراحت است؛ آن طرف ديگر نبايد دادگاه را متهم كند كه برخلاف حق عمل كرده؛ نه، دادگاه است و بر طبق قانون عمل ميكند؛ منتها او ناراحت ميشود، ناراضي ميشود. بايد همهي آنچه را كه پيش ميآيد - كه مبتني بر قانون است - تحمل كنيم؛ اين را بايد همهمان ياد بگيريم؛ اين صبرِ انقلابي است، اين تحملِ انقلابي است. اميدواريم خداي متعال هم دلها را هدايت كند به آنچه كه براي كشور بهتر است.
مديريت عالي اجرائي در كشور، كار بزرگي است، كار مهمي است. يك كلمه حرف اثر ميگذارد؛ يك اقدام كوچك يا بزرگ از سوي مجريان درجهي يك كشور - رئيس جمهور، وزرا - اثر ميگذارد؛ دستگاه اجرائي اينجور است. خدمت آنها، براي كشور تأثيرات عميق دارد؛ خداي نكرده كوتاهي و تقصير آنها، تأثيرات منفي زيادي دارد. اينها موجب ميشود كه من و شما كه ميخواهيم انتخاب كنيم، دقت كنيم.
تعهد را، تدين را، آمادگي را، توانائيها را بسنجيم؛ طبق تشخيص عمل كنيم. اگر من و شما كه ميخواهيم رأي بدهيم، با نيت صادق و خالص و براي انجام وظيفه و براي آيندهي كشور وارد ميدان شويم و بخواهيم تصميم بگيريم، انشاءاللّه خداي متعال هم در اين صورت دلهاي ما را هدايت خواهد كرد. خداي متعال دلها را انشاءاللّه هدايت ميكند، به شرط اين كه آحاد مردم حقيقتاً درصدد اين باشند كه وظيفهشان را انجام دهند. بارها گفته شده است كه انتخابات، هم حق مردم است، هم وظيفهي مردم است؛ هم بايد حق را استنقاذ كنيم، هم بايد وظيفه را بخوبي انجام دهيم. اين انتخابات، يك چنين حالتي دارد.
كساني هم كه ميخواهند صلاحيتها را ملاحظه كنند و بر اساس آن تصميمگيري كنند، همه چيز را در كنار هم بايد ببينند. رئيس جمهور، هم بايد كاري باشد، هم بايد مردمي باشد، هم بايد مقاوم باشد، هم بايد ارزشي باشد، هم بايد باتدبير باشد، هم بايد پابند به قوانين و مقررات باشد - مجري قانون است - هم بايد درد مردم را احساس كند، هم بايد طبقات مختلف مردم را ببيند؛ اينها خصوصياتي است كه در انتخاب آن كسي كه ما ميخواهيم كليد اجرائي كشور را به او بسپريم، نقش دارد. ما مردم در اين زمينه تصميمگيريم. هيچ كس هم نگويد كه رأي من يك نفر چه اثري دارد. ميليونها از همين يك نفرها تشكيل ميشود. همه احساس وظيفه كنند و انشاءاللّه وارد ميدان شوند. به توفيق پروردگار، همين جور هم خواهد شد. مسلّماً امنيت كشور، مصونيت كشور، پيشرفت كشور، با حضور همگاني و حداكثري مردم افزايش پيدا خواهد كرد و اين كشور به توفيق الهي خواهد توانست يك گام ديگر به سمت اهداف والاي انقلاب اسلامي پيش برود.
از خداوند متعال مسئلت ميكنيم كه انشاءاللّه دلهاي همهي ما را، هم مجريان را، هم مسئولان را، هم ناظران را، هم آحاد مردم را هدايت كند كه آنچه را مورد رضاي او است و به نفع اين كشور است، انجام دهيم.
والسّلام عليكم و رحمهاللّه و بركاته
1) فجر: 14
2) طارق: 15 و 16
3) نساء: 58
خوشامد عرض ميكنم به همهي برادران و خواهران عزيز؛ امانتداران امانت بزرگ و ارزشمند ملي و اسلامي. هر كدام كه در هر بخشي از اين مجموعهي بزرگ قرار داريد، به نوبهي خود، كار مهم، اساسي، مؤثر، باارزش و انشاءاللّه ماندگاري را بر عهده خواهيد داشت و عمل خواهيد كرد؛ چه شوراي محترم نگهبان و مجموعهي نظارتي مرتبط با اين شورا، چه وزارت محترم كشور و مجموعههاي مردمي و دولتي عظيمي كه وابستهي به اين تشكيلات هستند، چه مسئولان حفظ فضاي امن و سالم انتخاباتي؛ مثل نيروي انتظامي و ديگران.
قبل از شروع عرايض كوتاهي كه در اين زمينه خواهم داشت، لازم است اشارهاي بكنم به يك حادثهي تلخي كه اين روزها اتفاق افتاد؛ كه هم خود حادثه تلخ بود، هم حاكي از دستهاي پشت پردهي زيادي بود؛ و آن، حادثهي تخريب قبر صحابي جليلالقدر، حجربنعدي (رضوانالله تعالي عليه و سلامالله عليه) و اهانت به پيكر اين بزرگوار بود. از جهاتي اين قضيه تلخ است: خود اهانت به يك صحابي كه از بزرگان اصحاب پيغمبر است و از حوارئين اميرالمؤمنين (عليهالصّلاه والسّلام) است و شهيد در راه خدا است، قبر او را بعد از هزار و چهار صد سال بشكافند، جسد مطهر او را بيرون بياورند و مورد اهانت قرار دهند، يك حادثهي بسيار تلخ و غمانگيزي است. در كنار اين، تلخي ديگري كه وجود دارد، اين است كه در ميان مجموعهي مسلمانان و امت اسلامي كساني پيدا شوند كه با افكار پليد و متحجر و عقبمانده و خرافي خود، تجليل از بزرگان و برجستگان و چهرههاي نوراني صدر اسلام را شرك بدانند، كفر بدانند؛ واقعاً اين مصيبتي است. اينها همان كساني هستند كه گذشتگانشان قبور ائمه (عليهمالسّلام) را در بقيع ويران كردند. آن روز كه در دنياي اسلام، از شبهقارهي هند گرفته تا آفريقا، عليه اينها قيام كردند، اگر اينها جرأت ميكردند، قبر مطهر پيغمبر را هم ويران ميكردند، با خاك يكسان ميكردند. ببينيد چه فكر باطلي، چه روحيهي پليدي، چه انسانهاي بدانديشي، احترام به بزرگان را اينجوري بخواهند نقض كنند و هتك كنند و اين را جزو وظائف ديني بشمرند! در آن وقتي كه اينها بقيع را ويران كردند، اين را بدانيد؛ سرتاسر دنياي اسلام عليه اينها اعتراض كرد. عرض كردم؛ از شرق جغرافياي اسلام - از هند - تا غرب جغرافياي اسلام، عليه اينها بسيج شدند.
اينها به عنوان اينكه اين كارها پرستش است، اين اقدامهاي خبيث را ميكنند! رفتن سر قبر يك انساني و طلب رحمت كردن براي او از خداي متعال، و طلب رحمت كردن براي خود در آن فضاي معنوي و روحاني، شرك است؟ شرك اين است كه انسان بشود ابزار دست سياستهاي اينتليجنس انگليس و سي.آي.اي آمريكا و با اين اعمال، دل مسلمانان را غمدار كند، آزرده كند. اينها اطاعت و عبوديت و خاكساري در مقابل طواغيت زنده را شرك نميدانند، احترام به بزرگان را شرك ميدانند! خود اين، يك مصيبتي است. جريان تكفيريِ خبيث كه امروز در دنياي اسلام به بركت برخي از منابع مادي، متأسفانه پول و امكانات هم در اختيار دارند، يكي از مصائب اسلام است.
بحمداللّه شيعيان در هر نقطهاي كه بودند - چه در اينجا، چه در عراق، چه در پاكستان، چه در هر نقطه از نقاطي كه شيعيان با قضيهي اين چند روز مواجه شدند - نشان دادند كه داراي رشد فكرياند. دشمن ميخواهد با اين كار، آتش نزاعهاي شيعه و سني را تقويت كند؛ ليكن جامعهي بزرگ شيعي، خانوادهي بزرگ پيروان اهلبيت نشان دادند كه فريب اين بازي را نميخورند. برادران اهل سنت هم در بسياري از نقاط اين كار را محكوم كردند؛ آنها هم آگاهي و بينش خود را نشان دادند. اين بايد ادامه پيدا كند. اين از آن قضايائي نيست كه دو روز، سه روز، پنج روز، يك هفته، يك سر و صدائي در دنيا درست كند، بعد رها شود. اينها اگر چنانچه به وسيلهي مسلمانها به طور كامل محكوم نشوند و بزرگان علمي و بزرگان روشنفكري و بزرگان سياسي وظيفهي خودشان را در مقابل اينها انجام ندهند، اين فتنهها به اينجاها منحصر نميماند؛ بلائي به جان جامعهي اسلامي ميافتد و روزبهروز اين آتش توسعه پيدا ميكند. بايد جلوي اين فتنهها را بگيرند؛ چه از طرق سياسي، چه از طرق فتواهاي ديني، چه از طرق مقالههاي روشنگرِ نويسندگان و روشنفكران و نخبگان فكري و سياسي در دنيا. توجه شود به اين كه در اين كارها دستهاي پنهان دشمن نشانههاي خودش را دارد نمايان ميكند؛ اين چيزي نيست كه انسان بتواند اين را نديده بگيرد. آنهائي كه براي تخريب يك اثر باستاني در دنيا عزا ميگيرند و هياهو ميكنند، در مقابل اين پديده سكوت كردهاند؛ چه سازمانهاي بينالمللي، چه شخصيتهاي بينالمللي، چه سياسيوني كه از اين كوردلها دارند حمايت ميكنند؛ اين نشان دهندهي اين است كه در قضيه داخلند؛ اين قضيه، دستها را نشان ميدهد.
اين را بدانيد: “انّ ربّك لبالمرصاد".(1) خداي متعال ميفرمايد: “انّهم يكيدون كيدا. و اكيد كيدا"؛(2) آنها مكر ميورزند، اما مكر الهي بر مكر آنها قطعاً غالب خواهد شد و اين جرياني را كه ميخواهد در راه اتحاد امت اسلامي و پيشرفت امت اسلامي سنگاندازي كند، متوقف خواهد كرد.
مسئلهي انتخابات در طول اين سي و چهار سال براي كشور يك مسئلهي تعيين كننده و تجديد حيات دهنده براي مجموعهي حركت كشور ما بوده است. در طول اين سالها، اين سي و چند انتخاباتي كه برگزار شده و مردم در پاي صندوقهاي رأي حاضر شدهاند، هر باري يك مجموعهي بلائي را از كشور دفع كرده است و هر باري توانسته است يك قوّت جديدي، روح جديدي، در كالبد كشور و ملت و انقلاب بدمد؛ اين دفعه هم از جهاتي، از پارهاي از انتخابات گذشته مهمتر است؛ كه حالا يك جهت -همانطور كه اشاره كردند - اين است كه انتخابات رياست جمهوري و انتخابات شوراها، و در بعضي جاها انتخابات مياندورهايِ بعضي از انتخاباتهاي ديگر، با هم مجتمع شده است.
انتخابات رياست جمهوري بسيار مهم است، انتخابات شوراها بسيار مهم است. توجه شود كه توجه به انتخابات رياست جمهوري نتواند اهميت انتخابات شوراها را از چشم مسئولين، از چشم مردم، از چشم نخبگان، دور بدارد. اين كه ما از سطح روستا و شهر تا سطح كشور، كارها را، تصميمها را، در نهايت به دست مردم ميسپريم، خيلي حادثهي مهمي است. شوراها مظهر يك چنين چيزي است. دستگاه رياست جمهوري هم كه اهميتش معلوم است. قانون اساسي و قوانين جاري كشور، اين همه فعاليت و تلاش و امكانات و بودجه و راههاي پيمودن به سمت آرمانها را در مقابل دستگاه دولتي و رئيسجمهور قرار داده است؛ بنابراين فوقالعاده مهم است.
برگزاري انتخابات در كشور، از افتخارات جمهوري اسلامي است. آن روزي كه در اين كشور صحبت انتخابات شد، از اول مشروطه تا زمان جمهوري اسلامي - قبل از آن كه اين حرفها معنا نداشت - حقيقتاً به معناي واقعي كلمه، يك انتخابات سراسريِ عموميِ پرشورِ واقعي اتفاق نيفتاده بود. حتّي در دوران نهضت ملي هم اگرچه يك انتخابات واقعي بود، اما در حد شأن ملت ايران نبود، كه مردم از ابعاد و اعماق روستاها بيايند پاي صندوقهاي رأي، خودشان بشناسند، خودشان بدانند، خودشان رأي بدهند؛ اين اتفاق فقط در جمهوري اسلامي افتاد و امام بزرگوار ما مبتكر و طراح و مهندس اين بنا بود. ايشان از همان اول كار اصرار كرد كه بايد همهپرسي براي تعيين نظام حكومتي در جمهوري اسلامي هرچه سريعتر انجام بگيرد.
در انقلابهاي دنيا اين كارها بعد از سه سال، چهار سال، پنج سال، گاهي هم بيشتر، اتفاق ميافتد؛ اما در جمهوري اسلامي، كمتر از پنجاه روز بعد از پيروزي انقلاب، همهپرسي سراسري انجام گرفت و آن جمعيت كثير و عظيم و آن نسبت بالا، آمدند پاي صندوقهاي رأي و رأي دادند. اين كه به چه رأي دادند، مسئلهي دوم است؛ مسئلهي اول اين است كه مردم با همهي وجود خود نشان دادند كه در صحنه حاضرند و براي اقدام و براي تصميمگيري و براي تعيين خطمشيِ آينده آمادهاند. اين از آنجا خشت اوّلش گذاشته شد، پايهگذاري شد و بعد هم ادامه پيدا كرد.
اوائل انقلاب كه هنوز قانون اساسي فراهم نشده بود، آماده نشده بود و لازم بود مجلس خبرگان تشكيل شود، چند ماه بيشتر نگذشته بود كه امام شوراي انقلاب را احضار كردند قم. ما رفتيم. امام آنچنان تند و تلخ برخورد كردند: چرا اقدام نميكنيد براي تشكيل مجلسي كه بتواند قانون اساسي را تنظيم كند؟ ديرش ميشد امام. اين، طبيعت جمهوري اسلامي است؛ اين طبيعت در جمهوري اسلامي بحمداللّه باقي مانده است. خيليها خواستند انتخابات را كمرنگ كنند، از وقت مقرر عقب بيندازند، حضور مردم را در آن كمرنگ و بيرونق كنند - براي اين كار، انگيزه داشتند - اما نتوانستند؛ تا امروز نتوانستند، بعد از اين هم به توفيق الهي نخواهند توانست. آنها چرا انگيزه دارند انتخابات را كمرنگ كنند؟ چون دشمن ميداند كه قوام جمهوري اسلامي، متكي به رأي و حضور مردم است. در جمهوري اسلامي اگر مردم در صحنه نباشند، جمهوري اسلامي چيزي نيست. جمهوري اسلامي كه چهارتا مسئول از قبيل بنده نيستند؛ جمهوري اسلامي يعني حضور همگاني ملت ايران و حركت عمومي به سمت آرمانها و آرزوهاي بزرگ و عملي؛ اين معناي جمهوري اسلامي است.
اتكاء جمهوري اسلامي و اقتدار جمهوري اسلامي به دلهاي مردم است، به عواطف و احساسات مردم است، به خرد و انديشه و بصيرت مردم است. اگر در طول سي و چند سال، با اين همه تلاش نتوانستند جمهوري اسلامي را متزلزل كنند، به خاطر اين است؛ والّا اين دنياي مادي، اين دنياي مستكبر، اين قدرتهاي ظالم و بيرحم و خبيث، مگر ممكن بود بگذارد يك نظامي با اين داعيههائي كه نظام جمهوري اسلامي دارد، زنده بماند؟ ميبينيد با كشورهائي كه نهضتي در آنها به نام اسلام راه افتاده، چه ميكنند؛ زير فشار ميگذارند، خواستههاي خودشان را بهزور بر آنها تحميل ميكنند، آنها را وادار ميكنند. در جمهوري اسلامي اين كارها نشد؛ نتوانستند. دشمن ميخواهد خواستههاي خود را بر جمهوري اسلامي تحميل كند، جمهوري اسلامي را سربهفرمان خود قرار دهد؛ و اين در صورتي ميتواند اتفاق بيفتد كه جمهوري اسلامي ضعيف باشد. با حضور مردم، جمهوري اسلامي قوّت ميگيرد؛ نميخواهند اين اقتدار باشد؛ لذا در همهي انتخاباتهاي ما، در طول اين سالها، قبل از هنگام انتخابات، تبليغات دشمن عليه انتخابات شروع شده؛ يعني قبل از آنكه مسئولين ما و رسانههاي ما و مطبوعات ما شروع كنند براي انتخابات كار كردن، دشمن طراحي كرده است و شروع كرده است؛ اين دفعه هم همين جور است.
ما اطلاع داريم كه اين دفعه هم رسانههاي رسمي و شناخته شدهي دشمن - كه هر وقت توانستند، عليه جمهوري اسلامي كار كردند - از مدتي پيش دارند طراحي ميكنند، برنامهريزي ميكنند، برنامهسازي ميكنند، براي اينكه دل مردم را نسبت به انتخابات سرد كنند؛ شروع هم كردهاند، منتها برنامهريزيشان خيلي وسيعتر از اين حرفها است؛ ميخواهند مردم پاي صندوق نيايند؛ ميخواهند مردم در ادارهي كشور و مديريت كشور سهيم نشوند؛ ميخواهند مردم در صحنه نباشند؛ لذا تلاش ميكنند. اگر حضور مردم نباشد، آنها براحتي ميتوانند تهاجم خودشان را چندين برابر كنند. حضور مردم است كه به نظام اسلامي و به كشور عزيز ما مصونيت ميبخشد. حضور مردم است كه عوامل قدرت و قوّت را در درون ما تقويت ميكند: علم ما پيشرفت ميكند، بصيرت ما پيشرفت ميكند، سازوكارهاي مديريت ما پيشرفت ميكند - همچنان كه در طول اين سالها پيشرفت كرده است - اين به خاطر حضور مردم است، به خاطر انگيزههاي مردم است؛ ميخواهند اين انگيزهها نباشد، لذا سعي ميكنند انتخابات را بيرونق كنند.
من عرض بكنم؛ آنچه كه انسان از فضل الهي سراغ دارد، از همت اين مردم عزيز سراغ دارد، انشاءاللّه به توفيق الهي، باذناللّه، اين انتخاباتي كه در پيش است، يكي از بهترين و پرشورترين انتخاباتهاي ما خواهد بود. البته دشمن تلاش ميكند زحمت مردم را باطل كند - همچنان كه در سال 88 كردند - اين هم يكي از كارهاي دشمنان بود؛ كساني را وادار كردند كه برخلاف قانون، توقعاتي بكنند و بر اساس آن توقعات، سعي كنند مردم را در مقابل نظام قرار دهند؛ كه البته به توفيق الهي موفق نشدند.
راه اساسي براي اينكه مشكلات انتخاباتي پيش نيايد، التزام به قانون است؛ اين را من عرض بكنم. آحاد مردم در هر جاي كشور كه هستند؛ در شهر، در روستا، در مركز، در كلانشهرها و در همه جا، بايد به دنبال اين باشند كه هر كسي حرفي ميزند، براساس قانون باشد؛ هر كسي توقعي دارد، بر اساس قانون باشد. آنهائي كه آن سال آن خسارت را به كشور و به ملت وارد كردند و براي كشور هزينه درست كردند، اگر تسليم قانون بودند، اينجوري نميشد. قانون معيّن كرده است كه اگر كسي اعتراضي دارد، بيايد. آن سال گفته شد؛ حتّي ما از شوراي محترم نگهبان خواهش كرديم، آن زمان را تمديد هم كردند كه آراء بازشماري شود؛ گفتيم هر تعداد معقولي و هر صندوقي كه بخواهند بازشماري شود، بازشماري شود؛ خب، زير بار نرفتند! كارشان منطقي نبود، معقول نبود؛ براي كشور هزينه درست كردند. خب، كشور بر اين مسائل فائق ميآيد. نظام جمهوري اسلامي قوي است. اين خرابكاريها و انگشت توي چشم كردنها و اين مزاحمتها و آزارها، جمهوري اسلامي را كه از پا نمياندازد. جمهوري اسلامي در طول اين سالها با انواع سياستها و سياستمدارانِ مختلف روبهرو بوده است؛ اما با وجود همهي معارضهها، همهي زاويهها - كه احياناً وجود داشته است - جمهوري اسلامي پيش رفته؛ بعد از اين هم همين جور خواهد بود. جمهوري اسلامي كه با اين حرفها از پا در نميآيد، منتها براي كشور هزينه درست ميشود. راه هزينه درست نشدن، التزام به قانون است. اين توصيهي من به شما مسئولان محترم انتخابات هم هست: قانون را معيار قرار دهيد. در آيهي كريمهي قرآن كه تلاوت كردند، به اداي امانت اشاره شد - “انّالله يأمركم ان تؤدّوا الامانات الي اهلها"(3) - اداي امانت به همين است كه طبق مرّ قانون عمل شود؛ هم در مرحلهي تشخيص صلاحيتها - چه در مورد رياست جمهوري، چه در مورد شوراها، و در موارد ديگري كه در پيش است - هم در مرحلهي قرائت آراء، هم در مرحلهي حفظ آراء و صندوقها. بايد مرّ قانون رعايت شود و نهايت امانتداري انجام بگيرد؛ كه بحمداللّه تا حالا هم همين جور بوده است.
بديهي است در هر انتخاباتي، يك عدهاي به نتيجهي مطلوبِ خودشان نميرسند - من نميخواهم اسمش را بگذارم بازندهي انتخابات؛ نبايد تعبير برنده و بازنده و اين واژهها و اصطلاحات غربيِ مادي را به كار برد؛ اگر براي خدا و براي انجام تكليف وارد ميشويم، برد و باخت وجود ندارد - خب، اينها اعتراض دارند. انسان پيش قاضي هم كه ميرود، همين جور است. قضاوتي در يك دادگاهي وجود دارد؛ آن طرفي كه در اين قضاوت به مقصود خود رسيده، خوشحال است، آن طرف ديگر ناراحت است؛ آن طرف ديگر نبايد دادگاه را متهم كند كه برخلاف حق عمل كرده؛ نه، دادگاه است و بر طبق قانون عمل ميكند؛ منتها او ناراحت ميشود، ناراضي ميشود. بايد همهي آنچه را كه پيش ميآيد - كه مبتني بر قانون است - تحمل كنيم؛ اين را بايد همهمان ياد بگيريم؛ اين صبرِ انقلابي است، اين تحملِ انقلابي است. اميدواريم خداي متعال هم دلها را هدايت كند به آنچه كه براي كشور بهتر است.
مديريت عالي اجرائي در كشور، كار بزرگي است، كار مهمي است. يك كلمه حرف اثر ميگذارد؛ يك اقدام كوچك يا بزرگ از سوي مجريان درجهي يك كشور - رئيس جمهور، وزرا - اثر ميگذارد؛ دستگاه اجرائي اينجور است. خدمت آنها، براي كشور تأثيرات عميق دارد؛ خداي نكرده كوتاهي و تقصير آنها، تأثيرات منفي زيادي دارد. اينها موجب ميشود كه من و شما كه ميخواهيم انتخاب كنيم، دقت كنيم.
تعهد را، تدين را، آمادگي را، توانائيها را بسنجيم؛ طبق تشخيص عمل كنيم. اگر من و شما كه ميخواهيم رأي بدهيم، با نيت صادق و خالص و براي انجام وظيفه و براي آيندهي كشور وارد ميدان شويم و بخواهيم تصميم بگيريم، انشاءاللّه خداي متعال هم در اين صورت دلهاي ما را هدايت خواهد كرد. خداي متعال دلها را انشاءاللّه هدايت ميكند، به شرط اين كه آحاد مردم حقيقتاً درصدد اين باشند كه وظيفهشان را انجام دهند. بارها گفته شده است كه انتخابات، هم حق مردم است، هم وظيفهي مردم است؛ هم بايد حق را استنقاذ كنيم، هم بايد وظيفه را بخوبي انجام دهيم. اين انتخابات، يك چنين حالتي دارد.
كساني هم كه ميخواهند صلاحيتها را ملاحظه كنند و بر اساس آن تصميمگيري كنند، همه چيز را در كنار هم بايد ببينند. رئيس جمهور، هم بايد كاري باشد، هم بايد مردمي باشد، هم بايد مقاوم باشد، هم بايد ارزشي باشد، هم بايد باتدبير باشد، هم بايد پابند به قوانين و مقررات باشد - مجري قانون است - هم بايد درد مردم را احساس كند، هم بايد طبقات مختلف مردم را ببيند؛ اينها خصوصياتي است كه در انتخاب آن كسي كه ما ميخواهيم كليد اجرائي كشور را به او بسپريم، نقش دارد. ما مردم در اين زمينه تصميمگيريم. هيچ كس هم نگويد كه رأي من يك نفر چه اثري دارد. ميليونها از همين يك نفرها تشكيل ميشود. همه احساس وظيفه كنند و انشاءاللّه وارد ميدان شوند. به توفيق پروردگار، همين جور هم خواهد شد. مسلّماً امنيت كشور، مصونيت كشور، پيشرفت كشور، با حضور همگاني و حداكثري مردم افزايش پيدا خواهد كرد و اين كشور به توفيق الهي خواهد توانست يك گام ديگر به سمت اهداف والاي انقلاب اسلامي پيش برود.
از خداوند متعال مسئلت ميكنيم كه انشاءاللّه دلهاي همهي ما را، هم مجريان را، هم مسئولان را، هم ناظران را، هم آحاد مردم را هدايت كند كه آنچه را مورد رضاي او است و به نفع اين كشور است، انجام دهيم.
والسّلام عليكم و رحمهاللّه و بركاته
1) فجر: 14
2) طارق: 15 و 16
3) نساء: 58
صفحات: 1· 2